رفیق جفا پیشه

        رفیق جفا پیشه ! 

نه مأمنی ، نه هوایی ، نه روزن نفسی

ز دوستان هوادار من نمانده کسی

من آن همای پَر و بال بسته ام ای دوست ! 

که نیست راه گریزم ز محبس قفسی 

نفس گرفت مرا از غم زمانه ، ولی

مراد خویش بجویم ز لطف همنفسی 

ز دست مردم بیگانه خو ، نمی رنجم 

که ما رفیق جفا پیشه دیده ایم بسی 

مرا که دامن پاک است، در دلم دیگر 

نه بیم شحنه بماند ، نه وحشتِ عسسی

اگر که گوهری ، از عمق بحر ، رنجه مباش 

چه باک گر که نشیند به روی آب ، خسی 

بهار عمر مرا گو خزان رسد که در او 

نمانده بر دل زارم بهانه ی هوسی

شفق در آینه گویم به خویش کای همزاد ! 

مگر تو از رهِ یاری به داد من برسی ؟ 

شاعر : مجید شفق 

Www.Fazlollahnekoolalazad.blogfa.com