قطره و دريا

[  تقدیم به نوازنده ى چيره دست ، مهندس « همایون خرّم » که به سال ١٣٦٨ این قطعه را پسندید ]

          قطره و دریا

ای قطره ای که از دل ابری چکیده ای !

دریا شوی اگر که به دریا رسیده ای

مایل به رودخانه به دریا  نمی رسد

آیا مسیر برتر خود برگزیده ای ؟

هرگز به ادعا نتوان شد مرید حق

با بال عشق سوی حقیقت پریده ای

بر خاک گور خلق، قدم می نهی به ناز ؟

ای آدمی که روی پرند آرمیده ای !

بر مسند غرور نشستی و شر شدی

از کبر جان خویش ، به چاهی رهیده ای

دوران کودکیّ  تو در یاد مانده است ؟

اکنون چرا ز عاطفت دل ، بریده ای؟

گردن کشی مکن به کسی بعد مرگ تن ؛

در گور تنگ واقعه گردن خمیده ای

نیکی کن ایزدت به تو پاداش می دهد

گویی به جسم مرده ی کس جان دمیده ای

اندیشه ای به عاقبت خود نکرده ای !

از شاخه ی خرد ثمری را نچیده ای !

هرگز به راه غیر خدا پای خود منه !

آیا بزرگتر ز خداوند  دیده ای؟

شان تو در صعود روان است و معرفت

گر بگذری ز خود ، به خدایی رسیده ای

       تهران     ۱۳۶۸/۸/۱

فضل الله نكولعل آزاد

www.lalazad.blogfa.com

Www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com

شبنم...