شهر خاموش

 شهر خاموش من! آن روح بهارانت کو؟

شور و شیدایی انبوه هزارانت کو؟

می‌خزَد در رگِ هر برگِ تو خوناب خزان

نکهتِ صبحدم و بوی بهارانت کو؟

کوی و بازار تو میدان سپاه دشمن

شیهه‌ی اسب و هیاهوی سوارانت کو؟

زیر سرنيزه ىتاتار چه حالی داری؟

دل پولاد وش شیر شکارانت کو؟

سوت و كور است شب و ميكده ها خاموشند

نعره و عربده‌ی باده گسارانت کو؟

چهره‌ها درهم و دلها همه بیگانه ز هم

روز پیوند و صفای دل یارانت کو ؟

آسمانت همه جا سقف یکی زندان است

روشنای سحَرِ این شب تارانت کو؟ 

شاعر : محمدرضا شفیعی کدکنی

Www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com

Www.lalazad.blogfa.com