پروانه

پروانه، اى از عشق و ناكامى نشانه

اى يادگار عاشقى در اين زمانه

در شعله مى سوزد پرت ، پروا ندارى؟

پرواى جان در حسرت فردا ندارى؟

سودا مكن جان در بهاى آشنايى

ديگر ندارد آشنايى ها بهايى

پروانه، اين دلها دگر درد آشنا نيست

در بزم مستان هم ، دگر درد آشنا نيست

پروانه، ديگر باده ها مستى ندارد

جز اشك حسرت ساغرِ هستى ندارد

پروا كن از آتش كه ميسوزد پرت را

يكدم نسيمى مى برد خاكسترت را

پروانه، آن شمع اميد شام تارت

آخر سحرگه مى شود شمع مزارت

  شاعر : هما ميرافشار

Www.lalazad.blogfa.com

Www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com