هوای سخن

              هوای سخن

من مرغم و راهی به هوای چمنم نیست 

در غربتم و جز غم هجر وطنم نیست 

تا بود وطن بود به عالم چمن من 

امروز نشانی دگر از آن چمنم نیست 

من عاشق خاک وطنم با که توان گفت 

با مردم بیگانه هوای سخنم نیست 

آویخته ام در بُن زندان تو عمری

آنگونه که دیگر سرِ بیرون شدنم نیست 

ای یاد گرامی تو دیباچه ی امید 

از نام تو خوشتر سخنی در دهنم نیست 

با کوتهی دست من و دامن پاکت 

دیگر سرِ مویی هوس زیستنم نیست 

از بسکه بیازرد مرا خار به گلزار 

دیگر سرِ دیدارِ گل و یاسمنم نیست 

اینسان که به عشق تو به دریا زده ام دل 

تدبیر به جز ساختن و سوختنم نیست 

در باغ غزل مرغ شباهنگم و خوشخوان

زین رو سرِ همخوانی زاغ و زغنم نیست 

از دشمن مُلک ادبم خون به دل افتاد 

جز تیر ملامت زِ حریفان به تنم نیست 

مشتاق سخن گفتن هر نکته شناسم 

زین رو به عبث میل به هر انجمنم نیست 

عشق است قماری که دل از دست شفق بُرد 

لیلاجم و بیمی به دل از باختنم نیست 

شاعر : مجید شفق 

Www.fazlollahnekoolalazad.blogfa.com

+ نوشته شده در  پنجشنبه ۲۸ دی ۱۳۹۶ساعت 22:58  توسط فضل الله نكولعل آزاد  |